Отаџбина... Једна ријеч, а хиљаду значења.
Света нам је та ријеч, отаџбина!
О њој се пјевало, за њу се гинуло.
Приче причале, уз гусле наше свете...
Отаџбина, отаџбина!
Ријеч је то, која се изговара са поносом на лицу.
...са срцем великим к'о планина!
Кад се Срб' рађао, отаџбини се клицало.
Крштења, вјенчања, кумовања...
Од предака нам остала, да се њоме дичимо!
За потомке да је чувамо и о њој причамо!
Отаџбина се Србљем поносила!
А, Србин... Отаџбином!
За вјеке вјекова! Тако нам Бог помог'о!
Света нам је та ријеч, отаџбина!
О њој се пјевало, за њу се гинуло.
Приче причале, уз гусле наше свете...
Отаџбина, отаџбина!
Ријеч је то, која се изговара са поносом на лицу.
...са срцем великим к'о планина!
Кад се Срб' рађао, отаџбини се клицало.
Крштења, вјенчања, кумовања...
Од предака нам остала, да се њоме дичимо!
За потомке да је чувамо и о њој причамо!
Отаџбина се Србљем поносила!
А, Србин... Отаџбином!
За вјеке вјекова! Тако нам Бог помог'о!
Нема коментара:
Постави коментар